't is (voor) niks marathon ging niet goed

Edwin en ik hebben gisteren maar weer eens een marathon gelopen. De laatste was tenslotte al meer dan een maand geleden :)  Om 10:00 uur stonden we in Geldrop aan de start van de 't is (voor) niks loop met zo'n 200 deelnemers voor de 30 km en de marathon. Dat is wel wat anders dan vorige week waar we met 20.000 aan de 7^^loop begonnen. Het parcours voerde ons over de Strabrechtse heide; een mooi natuurgebied met heide, bosjes, zandverstuivingen en veel vennen. Soms liepen we op houten vlonderbruggen over deze vennen. We gingen te hard van start op bijna 12 km/uur. Na 12 km liep Edwin langzaam op mij uit of ging ik langzamer lopen, hoewel ik op de 15 km nog 1:17 klokte. De halve marathon legde ik nog af in 1:50 maar daarna ging het langzamer en langzamer. Na 25 km begon ik mijn benen al te voelen en bij 30 km bij de drankpost al even gewandeld en mijn trui uitgetrokken. Nadat ik langzaam verder ging in mijn thermoshirt met korte mouwen begon het natuurlijk te regenen. Enkele kilometers verder liep ik totaal verlaten over een grote vlakte met harde tegenwind en koude regen in mijn gezicht. Ik vond het allemaal niet leuk meer. Wat doe ik hier? Het hielp ook niet dat er alleen maar zwartgeblakerde boomstompjes stonden door de grote heidebrand in juli 2010. Desolaat gevoel. Op zo'n 5 km voor de finish kreeg ik vreselijke pijn in mijn benen. Hardlopen ging bijna niet meer; zo nu en dan kon ik een strompeldrafje maken. Met heel veel moeite bereikte ik uiteindelijk de finish in 4:17 en nog wat. Een marathon om snel te vergeten. Edwin had lang moeten kleumen omdat zijn spullen in mijn auto lagen. Ook hij had het moeilijk gekregen na 25 km maar had er met veel doorzetting toch een mooie tijd van 3:41 uit weten te persen.

Vandaag gaat het gelukkig weer prima; alleen een klein beetje spierpijn. Maar ik ga toch maar eens een hele week niet trainen.

Verbrande Strabrechtse heide, maar in ieder geval beter weer

Looprimpels???

Ik wist niet wat ik las; wat belachelijk allemaal. Heb jij ook een "loopgezicht" vol rimpels. Lees hier meer hierover.

Ik loop al meer dan 30 jaar en heb er volgens mij geen last van.

Zevenheuvelenloop met prachtig herfstweer.

In de trein naar Nijmegen mistte het zwaar, maar zodra we de stad inliepen kwam de zon door en werd het prachtig weer. Na de finish begon het weer te misten. We liepen dus een prachtige Zevenheuvelenloop met mooi rustig weer. Ik was snel van start gegaan voor mijn 14e 7^^loop, want ik wilde proberen onder de 1:05 te blijven. Op de 5 km had ik 21:48 gelopen dus het was nog wel mogelijk. Maar het voelde allemaal niet echt soepel aan en heuvel op ging veel minder hard dan ik normaal kon. Op de 7^^weg liep ik een kilometer in 4:44 en dat is niet goed voor een recordpoging. Op de 10 km klokte ik 44:26 en toen wist ik dat ik mijn doel niet zou halen en besloot om het rustiger aan te gaan doen. Tenslotte ga ik volgende week een marathon lopen. De kilometer lange heuvel van 10 to t 11 km deed ik dan ook in 5:08. Vlak na de 12 km kwam Marlies me voorbij lopen. "Kom op nog maar een paar kilometer" zei ze met een grote grijns op haar gezicht. Dat kwam niet vaak voor dat ze mij inhaalde. Ik probeerde nog even aan te haken maar ze liep echt hard. Uiteindelijk finishte ik in 1:07:52 een dikke 25 minuten na de winnaar Haile Gebreselassie maar ik was er tevreden mee. Marlies had een heel goeie 1:08:16 gelopen; PR met 2 minuten verbeterd (zie alle uitslagen). Het bier erna met een grote groep CIKO'ers smaakte goed.
Afstand: 15 km; Tijd: 1:07:52; Tempo: 4:31 min/km (range 4:09 - 5:08); Snelheid: 13.3 km/uur; Hartslag: 165 bpm; Hoogtemeters: +159 m

Geduchte tegenstand

We krijgen het zwaar komende zondag bij de 7^^loop. Hier kunnen we niet tegenop. Misschien dat ik net binnen de 20 minuten achterstand blijf.

Gedeelte van Veluwezoomtrail met behulp van Garmin

We wilden vandaag met z'n drieën de Veluwezoomtrail lopen, maar Edwin was herstellend van een zware griep en René had een lichte blessure. Dus het leek ons beter om er maar van af te zien. Maar ik vond het toch wel leuk en wilde het eigenlijk wel lopen, maar dan zonder de lus naar en door het Deelerwoud. Dan zou het iets van 30 km zijn. De gpx file van de trail omgezet naar een tcx file en die op mijn Garmin geladen. Het was de eerste keer dat ik zoiets deed dus ik was benieuwd. De trail kwam langs de begraafplaats in Rozendaal dus dat was mijn startpunt. Ik was pas om 11 uur weggegaan maar het was mistig en koud in m'n korte tight. Op het Rozendaalse veld kwam de zon opeens door het werd het wat warmer, maar niet voor lang; de mist sloot zich snel weer om me heen. Zo liep ik in een kleine wereld met m'n Garmin als wegwijzer. Ondertussen had ik het wel warm gekregen en was het heerlijk lopen. Ik had geen idee hoe lang en hoe ver ik liep want daarvoor moest ik eerst heel veel knopjes indrukken. Er zitten een paar flinke klimmen in het parcours en bovenaan heb ik elke keer even gerust. Aan het eind ook nog kort gewandeld om rustig wat te drinken. Maar verder zonder problemen gelopen en ik kwam best nog wel fris weer thuis. Ik bleek 35.2 km te hebben gelopen in 3:35 en totaal 663 hoogtemeters. Mooi rustig tempo dus. Een route volgen op de Garmin gaat prima en is erg leuk.

Na al die blogs over andere zaken, maar weer eens over mijn hardloopbelevenissen.

De woensdag na de Amsterdam marathon deed ik al weer mee aan een intervaltraining in Den Haag en de dag erop het testrondje bij CIKO. Dat was allemaal te veel en te snel. Ik was de dagen erna sloom en had nergens zin in. Een hele week rust genomen en toen een lichte HRR training. Maar vorige week zondag een lange RDL. Het was prachtig weer en de Veluwe lag er fantastisch bij. In alle rust rende ik zonder problemen 33.5 km in 3:30. Afgelopen zondag wilde ik weer zoiets doen. Ik liep langs de motorclub naar het Deelerwoud, maar ging daar linksaf richting Hoenderloo. Na een paar km zag ik een bordje 'Rustgebied' langsflitsen en ik dacht "Ha leuk". Door mijn snelheid had ik niet gezien dat eronder GEEN TOEGANG stond. Maar dat was genieten; al heel gauw spotte ik een roedel herten met het mannetje met een groot gewei. Ze zagen mij ook en waren snel verdwenen, maar nog wel 3 andere groepjes gezien. Sommige van die groepjes kwam ik dan later op mijn pad weer tegen. Soms hadden ze me niet in de gaten omdat ik minutenlang stokstijf stilstond en dan kon ik ze goed bestuderen. Het is daar een gebied met veel open stukken en zandverstuivingen. Daar zag ik ook een groep van wel 20 reeën staan die mij eerst aanstaarden en er toen in een rustige, prachtige galop vandoor gingen. Dat was echt genieten. Vervolgens verder over het viaduct over de A50 ten noorden van Groenendaal en dan in een zig-zaglijn terug naar huis. De laatste kilometers kreeg ik regelmatig kramp in een klein spiertje in de kuit die pijnlijk samentrok, waardoor ik even moest wandelen. Ik had 37.5 km afgelegd in 4 uur; langzaam dus maar dat kwam door het hertenkijken en de kuitkramp.

Gisteravond pas weer een training gedaan bij HRR. Een pyramidetraining met 4, 6, 8, 6, 4 minuten in D3 wat neerkomt op 13 km/uur over de boulevard van Scheveningen. Dat ging allemaal prima.

Zondag gaan Edwin, Rene en ik misschien de Veluwezoomtrail (50 km) lopen of een kortere versie daarvan.

Deze weergave verkregen met www.runningahead.com

Twittertaal in kaart gebracht

De cartograaf Eric Fischer heeft de taal die men bij twitter gebruikt in kaart gebracht. Niet verassend natuurlijk om te zien dat de landsgrenzen nauwkeurig gevolgd worden. Landen als Oostenrijk en Zwitserland zijn opgenomen in Duitsland en Belgie bestaat niet meer. Het Catalaans komt mooi naar voren als een apret taal, terwijl ik dat niet voor het Fries zie; maar dat kan aan de meetmethode liggen. Op deze website kun je ook zien dat in het zuiden van de US veel Spaans wordt gesproken.
Wat mij ook opviel was dat in Nederland de tweets helemaal verspreid zijn over het land terwijl dat in andere landen zoals Frankrijk en Spanje het heel geconcentreerd is in steden. Een artefact of wonen we gewoon met z'n allen heel dicht op elkaar en twitteren we ontzettend veel?