Utrechtse Heuvelrug trail (32 km) een succes maar niet voor mij

Bij de start in Driebergen

Met 10 CIKO groep 5 lopers reden we gisteren naar Rhenen om de trein naar Driebergen te pakken. Daar begonnen zeven van ons (Marlies, Janna, Wim, Jan, Jan, René en ik) aan de Utrechtse Heuvelrug trail (UHT) van 32 km; drie anderen (Nancy, Gerrie en Eric) waren al in Maarn uitgestapt om de afstand te beperken tot 26 km. Ik had de UHT al in oktober gelopen met Edwin en René (zie verslag hier) en had die loop nu als rit in mijn Garmin geladen. Ik was dus de navigator en dat verliep prima. De omgeving was prachtig en we liepen over smalle bospaadjes. Iedereen genoot. Wat niet goed ging was dat ik al heel snel enorm begon te zweten en een snelle ademhaling had en ook voelde mijn hartslag erg hoog aan. In de uitdraai bleek ik een gemiddelde hartslag van 145 bpm te hebben terwijl we toch maar 10 tot 10.5 km/uur liepen. Vorige week bij de marathon was mijn gemiddelde 130 bpm. Op kilometers 7 en 8 en van 17 t/m 20 was het gemiddelde zelfs 150-155. Het was maar goed dat we op 20 km een tijdje rust namen. Heuvel op ging ook steeds moeizamer en aan het eind moest ik een aantal keren wandelen. De laatste kilometers was het sloffen en hoewel Janna het ook moeilijk had liep ze ver voor me uit. Met veel inspanning bereikte ik het eind. Ik had deze week al wel 55 km gelopen, maar daar lag het niet aan; het leek meer op het begin van een griepje. De anderen waren allen zonder problemen geëindigd; we hebben heel wat trail loop potentieel in de groep!
Heb wel de Trail by the Sea (35 km) die ik vandaag zou lopen met Edwin en René afgezegd.

Bij de eenzame eik op de Amerongse berg

De mythe van spierverlies bij veroudering

Ik had laatst al een blog gewijd aan de afbraak van spieren bij het ouder worden en dat dit voorkomen kan worden door levenslange training. Dit is nu ook in een infographic gegoten.

Herstel training (?)

Gisteravond voelde ik me genoeg hersteld van de marathon zondag om naar het clubhuis van HRR te lopen om mee te doen aan de training. We liepen met een klein groepje van slechts 7 man door de donkere Wassenaarse straten waar je op enige afstand de kapitale villa's kon ontwaren. Deze keer deden we een vrij uitgebreide loopscholing en het was lekker om volop mee te doen. Daarna de hoofdmoot: 7 x 500 meter in tempoduurloop. Dit ging over een smal straatje door het bos waar geen auto's mogen komen (zie foto) dus we konden goed onze gang gaan. Na de eerste keer echt rustig aan te hebben gedaan heb ik alle 6 volgende toch in 12 km/uur gelopen. Alle clubgenoten waren ver voor me en sommigen deden het in net onder de 2 minuten. Daarna moesten we nog een eind terug naar het clubhuis. Dat ging prima, de jongens die zich eerder zo uitgeslooft hadden konden mij nu maar nauwelijks volgen. Tenslotte nog de 2 km naar huis en ik had er weer 18 km opzitten. Het langzaam opbouwen van mijn duurvermogen gaat goed. Komend weekend 2 x een 32 km loop.

Foto's van de maRRathon

Running Ronald maRRathon (42.194 m)



De groep tijdens een hagelbui


Running Ronald (RR) is een zeer bekende hardloopblogger en omdat hij vandaag 42 jaar en 195 dagen is, had hij gisteren een maRRathon (min 1 meter) georganiseerd. René en ik hadden ons ook opgegeven en gisteren om 11:30 meldden wij ons bij het clubhuis van de atletiekvereniging (AAV'36) in Alphen aan den Rijn. We ontvingen een mooi blauw T-shirt en bijna iedereen van de 22 deelnemers ging daar mee naar buiten voor de groepsfoto. Toen begon het net te sneeuwen, maar toch gingen we om 12:00 op pad. Gelukkig liet de zon zich al weer snel zien en werd het zelfs warm. Ons tempo lag net iets boven de 10 km/uur en dat was voor René en mij wel wennen. We liepen door mooie parken over fietspaden die goed gescheiden waren van het normale verkeer. Nergens hoefden we een straat over te steken. De huizen liet we achter ons en langs een breed kanaal kwamen we na 10 km in Woubrugge. We liepen door het oude centrum en vervolgens langs de Wijde AA. Op 15 km was een rustplaats waar vrijwilligers stonden met water, thee, banaan etc. In de verte zagen we donkere wolken die niet veel goeds beloofden. Toen we verdergingen over smalle paadjes tussen de weilanden en slootjes (echt het Groene Hart) barstte een hagelbui boven ons los. Gelukkig kwam de wind van achter maar het deed erg pijn in de nek. Daarna kwam gewoon de zon weer door. Na 20 km liepen we langs de Oude Rijn en daarna weer een heel stuk door Alphen. We kregen nog een sneeuwbui en een regenbui over ons heen maar elke keer kwam de zon terug. Op 28 km was er weer een rustplaats met eten en drinken. Bij 30 km begon ik m'n bovenbenen wel te voelen maar ik kon rustig blijven doorlopen. Op een gegeven moment bij 37 km had ik een lekker tempo te pakken dat net iets te hard was voor de groep dus werd ik teruggefloten door Ronald. Vlakbij het eindpunt moesten we nog een extra rondje van 2 km om de marathon vol te maken. Dat was wel even afzien maar de hele groep finishte keurig allemaal bij elkaar na 4:20; met aftrek van de rustperioden precies 10 km/uur. Na een warme douche en wat nakletsen konden we weer naar huis. Dit was een erg leuke loop door een prachtig gebied; een mooi initiatief van Ronald.    



Midwintermarathon (27.5 km)

Het was nu eens goed koud op deze Midwintermarathon in Apeldoorn. Met een grote ploeg van CIKO gingen we gisterochtend op pad en na wat gedoe met bussen, een lang stuk lopen naar de kleedruimte en weer terug naar de start begonnen we eindelijk om 12:00 uur. Het was -5 graden, maar ik had maar 2 laagjes bovenkleding en een buff als muts en dunne handschoenen. Ik zette er meteen flink de pas in; mijn goeie tijd van vorig jaar, 2:05:30, hoefde ik niet te verbeteren, maar onder de 2:10 zou wel mooi zijn. Al heel snel liep ik naast Edwin die blijkbaar heel snel vanuit vak B naar voren was gekomen. In de drukte verloor ik hem echter uit het oog en ik ging ook harder. Edwin ging de marathon lopen. De eerste 5 km gingen nog in een mooie 22:47, maar daarna komt een lange heuvel en zakte mijn tempo wel erg veel. Heuvelaf op 10 km kwam opeens Edwin weer langszij en ik ging even met hem mee. Ik zei nog dat als hij zo door ging makkelijk 3:30 u zou lopen. Hij lachte wat en verdween uit het zicht. Ondertussen was de muts allang van het hoofd en de rits van de trui ver open. De 15 km gingen nog in 1:10 maar dan begint een lang vals plat en mijn tempo zakte nu wel erg in met 2 km's boven de 5 minuten. De halve marathon kwam ik door in 1:41 en pas na 23 km kon ik weer meer vaart maken. Maar niet genoeg want ik eindige in 2:12:21. Natuurlijk best wel tevreden want ik had wel lekker gelopen. Edwin had nog harder gelopen dan ik gedacht had; een PR met een tijd van 3:20:45!
Vanavond had ik nog kunnen trainen in Den Haag bij HRR maar ik had geen zin om weer de kou in te gaan. Woensdag maar weer.
Afstand: 27.5 km; Tijd: 2:12:21; Tempo: 4:47 min/km (range 4:28 - 5:18); Snelheid: 12.5 km/uur; Hartslag: 150 bpm; Hoogtemeters: +110 m

Trailer van Transalpine Run documentaire

Er is een documentaire gemaakt over de Transalpine Run met de titel: "Heaven and Hell". Hier is de fantastische trailer.

Ingeschreven voor de Urbanathlon

Vandaag heb ik me maar eens ingeschreven voor de Urbanathlon. Dit evenement vindt plaats in Amsterdam op 16 september. Je rent over een12 km lange stormbaan, waar om de paar kilometer obstakels opdoemen. Zoals de combi van autobanden en cargo-netten, het beklimmen van enorme trappen of het trotseren van een blokkade van gestapelde auto’s. Het heeft al in veel steden over de hele wereld plaatsgevonden en nu eindelijk ook in Amsterdam. Het is na de TAR dus ik kan er volop tegen aan en hoef niet bang te zijn voor blessures. Inschrijven kan nog steeds maar zoals met alle wedstrijden tegenwoordig...je moet snel zijn.

Massage wetenschappelijk onderzocht

Muscle biopsies show massage fights inflammation

Wetenschappelijk onderzoek naar de effecten van massage.

Hardlopen in de ruimte

André Kuipers schrijft vandaag in zijn blog hoe ze sporten in de ruimte. HIj schrijft over het hardlopen: "We trainen aan boord met een speciale loopband waar je met schouderriemen en een heupgordel aan vast zit."  Dat is op de foto ook goed te zien. Je denkt de foto is gedraaid maar dat maakt daar natuurlijk niets uit. Lijkt me toch moeilijk om goeie stappen te maken en af te rollen.