Vorige week had ik succes bij het vinden van een appartement. Per 1 december kan ik een 1-bedroom appartement huren in Riehen, een klein plaatsje net buiten Basel dat helemaal in Duitsland ligt ingesloten. Om een of andere reden heeft Zwitserland daar een stuk land weten te behouden terwijl verder overal de Rijn de grens vormt tussen de twee landen. Het is een vrij nieuwe flat op EG (Erdgeschoss, begane grond) in een heel keurig straatje in ieder geval zonder tram waar ik nu veel last van heb. Op de fiets kan ik in 15 minuten naar mijn werk; in de buurt zijn bossen en heuvels dus dat ga ik snel hardlopend ontdekken. In een bijlage (gelukkig in het Engels) bij het contract staan allerlei zaken die ik wel of niet mag doen (maar vooral niet). De Zwitsers zijn daar erg precies in. Geen speelgoed, schoenen, meubels etc in het trappenhuis; kleden niet uitkloppen uit het raam of op het balkon; geen was buiten hangen op zondag of feestdagen; kinderen mogen niet in het trappenhuis spelen; tussen 10 pm en 7 am moet het stil zijn, dus bijv. niet douchen; moet ook zelf de deurmat voor mijn buitendeur schoonmaken. Maar goed ik ben er erg blij mee en loop nu IKEA en andere meubelzaken en de flea-market van Novartis af op zoek naar meubilair.
Gisteravond ben ik van mijn huidige stek naar mijn nieuwe flat hardgelopen. Eigenlijk het stuk dat ik vanaf 1 december elke dag ga fietsen. Na iets meer dan 5 km was ik er en toen weer terug naar de Rijn en over de route die ik al vaker gelopen heb terug. Het lopen ging heerlijk en na 1.5 uur was ik terug met 17 km op de klok. Mijn PC kan nog steeds niet overweg met mijn Garmin dus weer een handgetekende route met een kruis waar mijn nieuwe appartement is. Bij het tekenen zag ik pas dat ik een geweldige omweg gemaakt had, maar dan waren het geen 17 km geweest.