Weer goed bezig

Leuk straatje waar ik doorheen kwam met een steile heuvel

Dinsdagavond was ik hier in het dorp naar een prachtig concert van de beroemde hoboist Albrecht Mayer met klein orkest die werken van Bach speelde. Geen tijd dus meer om te lopen.
Gisteravond dus op pad voor mijn rondje Basel. Langs de Rijn heen en dan weer terug langs de andere kant van de Rijn. Toen ik bijna thuis was had ik 14 km gelopen dus nog maar een rondje in het dorp. Uiteindelijk een mooie 18 km gelopen zonder enige problemen.

Vanavond een rondje door het dorp. De eerste 3 km van mijn heuvel en toen kwam ik op een donker bospad. De weg was heel moeilijk te zien, maar niet te hard lopen en de voeten goed optillen en dan gaat het prima. Een beetje rondgedwaald en uiteindelijk was ik bij de grenspost. Vandaar in min of meer rechte lijn naar huis en ik had er weer 15 km opzitten. Heerlijk gelopen op een rustig tempo.

Uitzicht op de Rijn en de Mittlerbrucke vanaf het hoogste punt van mijn loop.

Duurloop door verse sneeuw

Besneeuwde paden door de heuvels

Ik had door allerlei oorzaken al anderhalve week niet gelopen en vanmorgen had ik ook niet echt zin, maar uiteindelijk stond ik toch om 12 uur warm aangekleed buiten. Het had de hele ochtend zacht gesneeuwd en er lag dus een dun laagje. Natuurlijk eerst mijn heuvel op maar langzamer dan anders. Ik had mijn trailschoenen aan en kon dus redelijk vooruit komen in de sneeuw en veel trottoirs waren redelijk schoon. Maar na de top met de TV toren begon het bos en de heuvels met besneeuwde paden. Soms heel oneffen en glad met een laag bevroren sneeuw onder de verse sneeuw. Moeizaam lopen dus maar wel weer erg mooi.

Na zo'n 5 km sneeuwpaden en flinke klimmetjes kwam er een afdaling met een goed te belopen weg. In de verte kon je het dorp Lörrach zien liggen en daar liep ik even later ook doorheen tot aan de rivier de Wiese. Toen had ik nog maar 15 km gelopen maar ik voelde het al wel. Het was een zwaar parcours geweest. Mijn eerdere plan om de Wiese verder Duitsland in te volgen liet ik maar varen en ik ging de andere kant richting Basel op. Het tempo werd erg laag en op gegeven moment  bij een informatiebord over de streek even goed staan rekken en strekken. Daarna kunnen blijven lopen tot aan huis en bijna 21 km op de klok in 2:18.Toch heel tevreden dat ik goed heb kunnen doorzetten en dat het erg leuk was om weer te rennen.

Het pad naar beneden met in de verte het dorp Lörrach

Fasnacht foto's

Op mijn telefoon vond ik nog een paar leuke foto's van Fasnacht.

Chienbäse in Liestal en Basler Fasnacht

Antoinette was dit weekend in Basel en zondag zijn we naar Lauterbrunnen gereden in de grote vallei bij de Jungfrau. Met de kabelbaan omhoog naar 1600 meter en teruggewandeld over een goed begaanbaar maar besneeuwd pad. Prachtige omgeving met hoge bergen en bevroren watervallen.

Man met brandende 'bezem'

Op de terugweg gestopt in het plaatsje Liestal, gelegen in het kanton Basel-Landschaft. Met Carnaval is daar elk jaar de Chienbäse, een optocht door het dorp van een paar honderd mannen en vrouwen die brandende bezems (bäse) op hun schouders dragen. Maar ook worden er karren voortgetrokken met wel een ton hout waarbij de vlammen tot wel 10 meter hoog rijken. De vonkenregens dalen op je neer en het is zo heet dat je het gezicht moet bedekken. Dat allemaal door nauwe straatjes en met vele duizenden toeschouwers. Op de route is ook een poort waar ze onderdoor gaan, maar die wordt dan eerst goed natgespoten door de brandweer. En dat allemaal om aan het eind van de winter de boze geesten te verdrijven

Kar met grote vuurstapel wordt getrokken

Maandagochtend moesten we heel vroeg op. Om 03:15 persten we ons in een bus vol met mensen die naar de Fasnacht in Basel gingen. Velen verkleed en met hun masker op schoot. We gingen naar de Marktplatz, het centrale plein in Basel en konden nog in rij 4 of 5 aansluiten. Het was ontzettend druk. Om 4 uur 's ochtends gaan alle lichten uit en komen uit de zijstraatjes kleine en grote groepen verklede mensen die op trommels slaan en op piccolo's fluiten, de zogenaamde Morgenstreich. Ze hebben allemaal een groot masker op met daarop een lampion met het logo van hun groep. Elke groep (clique geheten) trekt ook nog een kar waarop een soort grote lampion met een fraaie tekening en een leuze of politieke tekst.  De optocht duurde een half uur en daarna lopen we nog wat door de stad. Overal kom je nu de kleine muziekgroepjes tegen. Om 6 uur zijn we weer thuis en we kruipen in bed. Ik heb een vrije dag dus we kunnen nog lekker uitslapen. Maar de Fasnacht gaat nog 3 dagen door. Vanmiddag na het werk ging  ik nog even in de stad kijken en het zag er heel gezellig uit. Weer een optocht maar nu ook met andere muziekinstrumenten zoals trompetten en hoorns. Op straat lag een dikke laag confetti en buiten stonden overal tafels waar gegeten en gedronken werd. Alleen in Basel wordt het carnaval op deze manier gevierd. Leuk dus om dat eens mee te maken.

De trommelaars

Piccolo spelers

Groep met lampen op het hoofd

Lange duurloop door drie landen

Prachtig verlichte brug over de Birs

Donderdagavond nog een loopje gedaan eerst stroomafwaarts langs de Rijn en dan bij de Rosenheim brug, de meest noordelijke brug in Basel, over de Rijn en langs de andere kant terug. Dat is meer door de stad en er zitten 2 pittige hellingen in het parcours. Op een gegeven moment steek je over een prachtig verlichte brug de rivier de Birs over. Dit is een zijrivier van de Rijn en de grens tussen Baselstadt en Baselland. Tijdens de loop had ik drie keer een kilometer versnellen ingelast waarbij het tempo omhoog ging naar 13-13.5 km/uur. Totaal 14.2 km.

Heel laat vanochtend op stap voor een lange duurloop. Het was prachtig helder weer, de zon scheen, maar het was koud. Natuurlijk eerst mijn 5 km lange helling op, weer keurig in 30 minuten, en toen over de besneeuwde paden door het bos en over de heuvels. 

Besneeuwde heuvels

Ik had nu vooraf goed op de kaart gekeken en wist hoe ik moest lopen. Met een grote bocht kwam ik in het Duitse plaatsje Lorräch waar ik  recht doorheen stak om bij de rivier de Wiesse te komen. Bij de eerste brug eroverheen omdat aan de andere kant een rustig pad is zonder verkeer. Moest op een gegeven moment wat klimmen over een waterkunstwerk die het water naar een zijrivier regelde. 

Moeilijke passage langs de rivier

Verderop waren uitgebreide velden met een mooi pad erdoorheen en dat leidde me uiteindelijk naar Weil am Rhein waar de zogenaamde Drielandenbrug voor fietsers en wandelaars over de Rijn gaat. Aan de andere kant sta je dan in Frankrijk in het dorpje Hueninge. Ik ging stug verder, maar bij 25 km, waar ik vorige week nog een versnelling inzette, moest ik wandelen. De benen wilden niet meer en elke km daarna heb ik even gewandeld. Maar het was vandaag met de heuvels en de sneeuw een heel wat zwaardere loop dan in Apeldoorn. Via het grensdorpje Saint Louis weer Zwitserland in en bij thuiskomst stond er op de teller, hoe bestaat het, 33.8 km in 3:38. Mooie symmetrie weer. 

Asselronde, Apeldoorn (27.5 km)

Alweer voor de 7e keer heb ik zondag de Asselronde gelopen in Apeldoorn als onderdeel van de Midwintermarathon. Eerst natuurlijk weer verzamelen met koffie bij Marlies en Peter zoals al bijna standaard is. Het was mooi droog weer, maar wel een koud windje dus ik had redelijk wat laagjes aan. Bij de start zag ik nog een bekende trailloper voor me en ik ging dus hard van start om hem in te halen en even bij te praten. Daarna op het eerdere tempo van iets meer dan 12 km/uur verder. Ik had niet gedacht dat het zo goed zou gaan; ik kon het prima volhouden. Na 1 uur had ik 12.4 km gelopen en even later liep ik de halve afstand in 1:06 u. Misschien kon ik wel onder de 2:15 eindigen. Het tegenwindje hadden we in het open stuk vlak na Hoog-Soren gehad en op de provinciale weg omhoog hadden we wind mee. Toch ging mijn tempo daar naar beneden en op 22 km werd ik ingehaald door Marlies, die wederom op weg was naar een PR. Ik probeerde even mee te gaan, maar moest dat snel opgeven. Begon ook last te krijgen van m'n heupgewrichten; voelde allemaal niet zo soepel meer.

Uiteindelijk de laatste bocht om en dat zie je nog een lang stuk voor je tot aan de finish. Vlak daarna kwamen Nancy en Wim me voorbij lopen. Nog even geprobeerd bij Wim aan te haken maar moest hem laten gaan. Ik finishte in een mooie tijd van 2:16:14; gemiddeld 12.1 km/uur. In de grafiek is te zien dat ik redelijk constant heb gelopen, met een dipje op 17 km (heuvelop) en weer wat herstel na 24 km (heuvelaf). De anderen hadden ook allemaal prima gelopen. Daarna deden we ons tegoed aan de chocolademelk, soep en  broodjes in het VIP honk geregeld door Cordien.
Ik had geen last van spierpijn maar was wel erg stijf. Moest 's avonds laat nog met de nachttrein naar Basel en het viel niet mee om weer uit de trein te komen. Na een goeie douche thuis zat ik alweer om 8 uur op mijn werk.

Snelheid en hoogtemeters