Vrijdagmiddag al vertrokken naar Verbier omdat ik de volgende ochtend van start ging in de
Verbier trail van 61 km. Het was slecht weer en de vooruitzichten waren ook niet goed. Bij het ophalen van mijn startnummer werd mijn rugzak die ik mee zou voeren streng gecontroleerd. Zit alles er wel in wat je nodig zou kunnen hebben. Gelukkig had ik alles. Hoorde daar al dat de grote trail van 110 km die Edwin ging lopen met 5 km was ingekort; de tweede berg was er al uitgehaald door de slechte omstandigheden. Nu vertrokken ze om 05:00 i.p.v. 01:00 uur. Op de gok naar een hotel en daar hadden ze nog een achteraf kamertje over. Natuurlijk wel opgestaan om Edwin te zien en inderdaad vond ik hem met Jacolien en Wilbert. Met de lamp op de hoofden gingen een paar honderd lopers van start voor een barre tocht. Hier lachen ze gelukkig nog.
Ik ging daarna weer even slapen maar moest met de bus van 07:15 naar het plaatsje La Fouly op een uur rijden. Daar was mijn start om 10:00 uur; eigenlijk merkwaardig dat we zo laat van start gingen want nu moest toch nog een groot deel van de lopers in het donker lopen.
Na de start konden we eerst een stukje hardlopen eerst lichtjes omhoog maar dat werd al gauw te steil dus wandelen. Daarna heb ik nog maar heel weinig hardgelopen. Maar het rustig omhoog klimmen de eerste berg op ging goed. Na 10 km rustig doorzetten was ik op de eerste top van zo'n 2700 m hoog. De afdaling erna was technisch erg moeilijk, hoewel sommigen er als steenbokken naar beneden denderden. In het dal op zo'n 15 km was een verversingspost en ik deed me te goed aan al het eten dat er was. Je kon er zelfs spaghetti met saus krijgen, maar ik hield me bij de koek en rozijnen en cola. De volgende berg op ging weer goed. Soms moesten we door de versgevallen sneeuw waden en ook vaak door wildstromende beekjes.
 |
| Ploegen door de sneeuw en de mist. |
Helaas konden we niet veel van de omgeving zien door de laaghangende wolken. Ook regende het regelmatig hevig, maar dat was met mijn superjas geen probleem. Daarna een lange afdaling waar heel soms hard gelopen kon worden en beneden op 28 km weer ravitaillage. Daar ging ik maar even zitten en een berichtje naar de familie sturen. Vervolgens weer een berg op. Ik had een mooi tempo en haalde heel veel mensen in. Toen dacht ik nog het binnen 12 uur te kunnen doen zodat ik precies op tijd terug was in Verbier voor de wedstrijd Ned-Bra. Maar het afdalen erna was weer erg moeilijk. Grote rotsformaties die we moesten bedwingen en schuine sneeuwvlaktes waar je je aan een touw moest vasthouden om niet naar beneden te glijden. Het was wel prachtig en ruig allemaal maar met de voortdurende regen minder leuk. Hoog in de bergen was het ook koud en hadden we geen regen maar hagel.
 |
| Sneeuwvlaktes met touwen |
|
Maar eindelijk op 49 km was ik beneden en was er weer een post. Goed gegeten weer en ik dacht het wel te kunnen gaan halen. Bij de organisatie gevraagd hoe Edwin ervoor stond en op hun PC konden ze dat zo opzoeken. Hij had Arretez achter zijn naam staan en bleek dus uitgestapt bij La Fouly; voor hem dus na meer dan 50 km. Dat had ik toen ook moeten doen, maar koppig als ik ben ging ik weer verder. Weer een berg op maar nu een hele steile; na lange tijd keek ik op mijn Garmin en ik was nog maar 1 km verder. Het werd ook donker dus moest mijn lamp opzetten wat niet lukte over mijn capuchon dus dan maar zonder maar het regende voortdurend en hard. Daarna ging het slecht. Ik kreeg een heel hoge hartslag en moest heel vaak stoppen om het te laten zakken. De paden waren door een dicht bos, erg smal en kronkelig met alleen maar glibberige modder. Het schoot niet op. Meerdere mensen gingen erg langzaam maar ik kwam echt niet vooruit. Herhaaldelijk vroegen ze: Ca va?, maar liepen dan weer door. Op een gegeven moment zag ik midden in de wildernis een auto staan. Heb dus direct gevraagd of ik mee kon rijden. Ze probeerden me nog te overtuigen door te gaan. Over 15 minuten was er weer een drinkpost zeiden ze en ik was nog maar 6 km van de finish, maar ik rilde van de kou en voelde me niet lekker. Dus ze hebben me meegenomen naar Verbier wat nog 3 kwartier rijden was over smalle bergweggetjes. In de auto zag ik dat het 23:45 was dus ik had er 13:45 uur opzitten en 55 km afgelegd en over de afgelopen zware 6 km had ik bijna 3 uur gedaan. Van een van de vrouwen in de auto kreeg ik nog warme thee en dat deed me goed en eindelijk om 00:30 werd ik bij de finish afgezet. Heb me afgemeld bij de organisatie en nog een bord spaghetti gegeten wat erg moeilijk ging omdat ik nog steeds erg rilde van de kou. Hieronder de uitdraai van de website. Blijk dus +4000 hoogtemeters te hebben verwerkt en moest alleen nog 1200 meter over 6 km naar beneden naar de finish.
Weet niet of ik nog eens zo'n tocht ga doen. Het moet dan in ieder geval beter weer zijn en er moet over lange stukken hardgelopen kunnen worden. Eind augustus staat een 60 km van de UTMB gepland ook weer in zuid Zwitserland, maar ik moet er nu nog even niet aan denken. Ik voel me nu weer prima en alleen een beetje stijve beenspieren. Morgenavond gewoon weer trainen.
 |
| Lopers op een kam in de verte |
