Zaterdag ochtend om 10:15 u begon daar de Schilthorn Inferno Halbmarathon. Vanaf de 800 m hoogte ter plekke naar de berg Schilthorn met 2970 m hoogte. We moesten dus 2100 m overbruggen in 21 km; gemiddeld 10%. Na 1 km door het dorp begon het klimmen al, maar ik kon eerst nog mee met de grote meute. Echter op 3 km werd het me al te veel en moest ik wandelen. Gelukkig niet de enige. Probeerde na 100 m wandelen ook weer 100 m hard te lopen en dat kon ik heel lang volhouden. Na iets meer dan 1 uur had ik 8 km volbracht en toen begon een vlak stuk tot 13 km waar weer gewoon hard gelopen kon worden. Toen begon de echte berg; heel steil zodat je alleen op je tenen kunt lopen maar dan begint de pijn in de kuiten, dus weer wat vlakker lopen. Het schiet niet op en je merkt dat je bijna 20 minuten over 1 km doet. Maar het prachtige landschap doet je alles vergeten. Mooie hoge bergen met sneeuw overal om je heen.
 |
| Al hoog in de bergen bij verversingspost. |
We lopen door mooie bossen en sappige weiden, maar ook door een zeer ruig landschap van alleen maar stenen. Na 18 km zie je opeens de Schilthorn, een eenzame bergpiek met bovenop een restaurant en aankomstpunt van een gondel. Daar moest ik dus nog naar toe.
Op de vlakke stukjes die er soms zijn wordt niet meer gerend. Men is blij om even gewoon te kunnen wandelen. Mijn benen houden het goed. De stokken mochten niet mee, maar ik kan goed doorstappen. Pas bij de allerlaatste meters moet ik de handen op de knieën leggen om goed af te zetten. De laatste 500 m gaan over een smalle bergkam met touwen aan beide kanten en uiteindelijke nog een lange trap naar het plateau waar we nog een rondje om het restaurant heen moeten. Dan rent iedereen nog wel even de laatste 50 m; staat ook beter op de finishfoto. Ik eindig na 3:42:39 u. Dit was een prachtige maar zeer inspannende loop; een aanrader! Na het omkleden en uitrusten met drie verschillende gondels en een treintje weer terug op de camping.
 |
| Met de gondel naar beneden |
 | ||||||
| Mijn snelheid en de hoogte |
