Lange duurloop (38 km)

Zaterdag ging ik weer op pad voor een lange duurloop. Natuurlijk eerst weer mijn 5 km lange heuvel naar de 250 meter hoge televisietoren op de top. Ik volgde weer hetzelfde pad omhoog de heuvels in als laatst, maar nu lag er sneeuw.

Omhoog de besneeuwde heuvel op

Bovenaan nam ik nu een andere route en belande in een bos waar nog overal sneeuw lag. De paden waren ook niet echt vlak dus het tempo lag niet hoog. Ik dwaalde wat rond tot er op een gegeven moment geen pad meer was, maar ik wilde niet terug. Heel ver beneden zag ik een bospad dus dwars door de struiken en diepe sneeuw naar beneden.

Besneeuwde bospaden

Dat pad liep wel lekker maar bij een bocht lette ik even niet goed op en gleed uit. Kwam keihard, plat op mijn rug terecht en kon geen adem meer halen. Dat had ik eerder meegemaakt tijdens het skiën en toen raakte ik in paniek. Nu wist ik wat ik moest doen. Omdraaien op handen en knieën zodat je borstkas de ruimte krijgt. Ik kon toen heel oppervlakkig ademhalen en dat werd langzaam beter.

 Na zo'n 5 minuten weer gaan staan en langzaam gaan wandelen; durfde nog even niet hard te lopen. Na een tijdje eindigde het bospad bij een dorpje Degerfelden en daar stond een wegwijzer met Lorrach 11 km. Dat moest ik maar doen. Over een mooi fietspad langs de weg kwam ik eerst in het dorpje Unter Eichsel en een paar km verder in Uber Eichsel en daar stond een bordje voor fietsers met Lorrach 10 km, maar wijzend naar waar ik vandaan kwam. Dat leek me eigenlijk ook beter dus weer helemaal terug naar het eerste dorpje. Daar een andere weg gevolgd met meestal mooie paden over de heuvels of door de bossen. Op een gegeven moment kwam het me bekend voor en zag ik in de verte de TV-toren, maar toen had ik al 30 km gelopen. Heuvelop deed ik al wandelend omdat het vaak te steil was en er waren veel heuvels. Eenmaal bij de toren hoefde ik alleen nog maar naar beneden. Maar dan kom je harder neer dan op een vlakke weg en bij elke stap kreeg ik een pijnscheut in mijn rug, waar ik op gevallen was. Dus regelmatig even wandelen. Uiteindelijk thuis had ik 38 km afgelegd in 4:38 u (wel een mooie symmetrie) maar uiterst langzaam. Het was wel een fraaie tocht en als de sneeuw weg is zal ik het nog wel een keer doen.