Biatlon en Basler Rheinschwimmen

De inwoners van Basel vinden het heerlijk om in de Rijn te zwemmen. Dat is natuurlijk aan regels gebonden, dat kun je wel aan de Zwitsers overlaten. Langs de oever staan informatieborden waar je wel en vooral niet mag zwemmen en wat je wel en niet mag doen. Dat leek me ook wel eens leuk dus een paar weken geleden ben ik gaan hardlopen en na 5 km was ik bij het instappunt.

De instapplek

Ik dus met mijn hardloopkleren en schoenen het water in. Je hoeft niet te zwemmen en wordt met een wandeltempo meegevoerd door de sterke stroom. De boeien die in het water liggen komen dan opeens heel snel op je af en ook bij de pijlers van de bruggen moet je opletten. Ik zwom er wel bij om nog wat harder te gaan en pas bij de laatste brug na zo'n 2 km ben ik er weer uit gegaan. Heel koud en klappertandend, hoewel het water 24 graden was. Dus direct weer hardlopen, maar pas na 2 km hield het klapperen op. Nog zo'n 5 km afgelegd en het was mooi warm weer dus alles was weer droog toen ik thuis was. Een korte biatlon dus.

Mijn Rheinfisch

Vanavond was er de Basler Rheinschwimmen, waarbij een paar
duizend mensen, van heel jong tot heel oud, te water gaan. Het

Mijn heuvel rondje

scheepvaartverkeer is dan tijdelijk stilgelegd. Nu had ik mijn Rheinfisch bij me. Dat is een kunststof zak in de vorm van een vis (en oranje zodat je goed te zien bent) waar je je kleren in kunt doen. Als je het goed dichtvouwt komt er geen water in maar zit het wel vol met lucht. Hierop kon ik dus in het water liggen en heerlijk drijven. Was ook minder koud omdat mijn rug verwarmd werd door de zon. Ben er toch een brug eerder uitgegaan dan vorige keer en nu geen klappertanden gelukkig. Ontzettend leuk zoiets; waarom kan dat in Arnhem niet?
Daarna nog even mijn rondje met de lange heuvel gelopen: 15.6 km in 1:26 en +300 m. Daarbij heuvelop goed tempo gehouden.