IWB Basel marathon (DNF)

Gisterochtend was het prachtig weer en ging ik om 08:30 met zo'n 400 lopers van start in de Basel marathon. Ik was niet echt goed voorbereid want was net 2 weken op vakantie geweest en had mijn hardloopschoenen vergeten. Daarvoor ook al niet veel en zeker niet lang getraind. Ook had ik last van lage rugpijn.
Vorig jaar had ik deze marathon in de mooie tijd van 3:32 gelopen; nu wilde ik rustig lopen, maar wel binnen de 4 uur. Ik ging op een lekker tempo dat rustig aanvoelde van start. Dat tempo bleek na een uur precies 12 km te zijn en de eerste ronde halve marathon had ik in 1:47:17 gelopen en ik voelde me prima. Zou ik toch weer een snelle tijd lopen? Maar op 22 km kreeg ik pijn aan de binnenkant van mijn knie en begon ook mijn rug weer pijn te doen. Het ging dus direct langzamer. Bij 23 km zat ik al 2 minuten boven het 5 min/km schema. Op 25 km werd ik misselijk en moest ik behoorlijk overgeven. De pacers voor de 3:45 kwamen al voorbij. De knie deed erg zeer en het lopen ging steeds moeilijker. Ik moest al regelmatig wandelen. Bij 28 km weer een aanval van misselijkheid. Vervolgens ook nog steken in de zij. Bij de 30 km verversingspost veel gedronken om het verloren vocht aan te vullen en ook maar een gel genomen. Nu kwamen de pacers voor de 4 uur voorbij. Ik hobbelde voort en wist dat het parcours een stukje verderop vlak langs de finish ging. Daar op 33 km uitgestapt want het had geen zin om mezelf nog 9 km te pijnigen. Eigenlijk de eerste keer in mijn 40-jarige loopcarriere dat ik een blessure heb waardoor ik niet meer kan lopen. Vandaag voelt het niet beter en ik kom moeilijk de trap op en af.
Volgende week had ik ingeschreven voor de Hoge Veluwe trailmarathon, dus als er iemand mijn startbewijs wil overnemen...?

Rozendaalse veldloop (12 km)

Zonder het te hebben afgesproken stonden we gisteren opeens met 6 (ex)CIKO'ers naast elkaar in het startvak van de Rozendaalse veldloop. Herbert, Rob, Bernard, Theo, Merlijn en ik vertrokken om 19:00 met prachtig weer voor de pittige 12 km door de bossen en over de hei van de Veluwezoom. Ik ging hard van start; het was maar 12 km tenslotte. Mijn doel was om binnen het uur te finishen. Ik liep iets harder dan 12 km/uur en harder ging niet door de heuveltjes en de zanderige passages. Het was heerlijk om hier weer te lopen. Bernard kwam op de eerste heuvel hard voorbij en verdween in de verte, maar later kreeg ik hem weer in het vizier. Kon hem alleen niet meer inhalen. Rob kwam op 8 km voorbij, maar was opeens aan het wandelen bij 10 km waar we een lang stuk omhoog moesten. Maar hij had zich herpakt en kwam vlak voor de finish in volle vaart voorbij. Mijn tijd was 56:44; ik heb het wel eens een paar minuten harder gelopen, maar dit was heel mooi. Leuk om weer meegedaan te hebben en vele bekenden te ontmoeten.

Foto van Renée Tijdink

Uitslag OCC

Vandaag vind ik pas de uitslag van de OCC op internet. Maar het is wel mooi vormgegeven zoals hieronder te zien is. Dit is de link. Als je daar op die website op een bolletje klikt krijg je de tijd, afstand en hoogte etc. Te zien is dan dat ik op het punt hieronder op de 748e plaats lig, bovenop de berg op de 921e plaats door mijn hartproblemen op de deze berg, maar aan het eind op de 906e plaats.
Van de 1200 starters waren er 90 niet gefinished.

 

OCC van UTMB (53 km) bergtrail

Afgelopen donderdag stond ik om 08:00 uur in Orsières aan de start van de OCC. De OCC is met slechts 53 km het kleinere zusje van de UTMB (168 km), CCC (101 km) en de TDS (119 km). Deze lopen worden georganiseerd door The North Face Ultra Trail du Mont Blanc (UTMB) zoals het voluit heet. De OCC werd dit jaar er voor het eerst bijgedaan; 1200 lopers konden meedoen via een verloting, maar je hoefde geen UTMB punten te hebben zoals voor de andere lopen. OCC staat voor Orsières-Champex-Chamonix, wat dus de startplaats in Zwitserland, een plaatsje onderweg en de finishplaats in Frankrijk is.
 Totaal moesten we 3300 hoogtemeters overbruggen verdeeld over twee 2000 m hoge bergen, een kleintje van 1600 m en ten slotte nog een van 1800 m

In het begin was het nog wat fris dus ik had een truitje aan, maar na 2 km rustig hardlopen kwam de eerste steile klim, brak de zon door en werd het heet, zodat mijn trui uitkon en de stokken uit mijn rugzak.

De eerste steile klim

Met een regelmatige, flinke pas ging ik zonder problemen omhoog en haalde zo veel mensen in. Na zo'n 8 km was de top en konden we vrij goed naar beneden lopen. Het was geen technisch parcours zodat ik km tijden haalde van tussen de 5 en 9 minuten. Op 13 km begon de klim naar La Giète en dit was steiler en moeilijker dan eerst, maar ik kwam goed boven. De afdaling was nu echter moeilijk. Ik ben dan zo'n beetje de langzaamste; daar ben ik niet goed in. Terwijl sommigen in volle vaart naar beneden rennen. Op 24 km na 4:30 u was de ravitailleringspost waar ik me tegoed deed en vrij lang uitrustte en ook maar even een Whatsappje stuurde naar het thuisfront. Direct daarna weer 800 m omhoog over 6 km met op de top een prachtig uitzicht op bergen met sneeuw en gletsjers.

Prachtige gletsjers

Dit was nog redelijk beloopbaar

Daarna een lange afdaling die aan het eind heel steil en vervelend werd. Gelukkig weer een drankpost om dan aan de laatste klim te beginnen. Net als een paar weken geleden in Verbier kreeg ik weer een zeer hoge hartslag bij het beklimmen van de steile helling. Om de 100 hoogtemeters moest ik even een paar minuten rusten. Na het kleine bergje kwam echter nog een grotere. Heel rustig aangedaan en gerust wanneer dat nodig was. Bij de vierde stop eindelijk eens een gel met cafeïne genomen en heel veel gedronken. Daarna ging het opeens stukken beter alsof mijn hart gewoon te weinig energie had om goed te pompen. Ik kon nu weer met rustige stappen omhoog en mijn hart bleef normaal. Dan eindelijk de top met nog een drankpost en nog 8 km te gaan. De eerste kilometers zijn erg zwaar, zeer moeilijk om te lopen. Doe zo'n 12 tot 14 minuten over een kilometer, maar op gegeven moment kan er met een flinke wandelpas naar beneden worden gelopen. Dan eindelijk een vlak en breder pad waar ik weer vaart kan maken.
Ik ben zelf verbaasd dat het dan nog zo goed gaat. Ik haal veel mensen in die wandelen of heel langzaam hardlopen. De laatste kilometer in Chamonix was erg leuk. Veel mensen langs de kant die aanmoedigen en klappen. Ik finish uiteindelijk in de officiële tijd van 12:13:36. Ik krijg m'n finishers T-shirt, vind een douche en krijg een maaltijd en check in in een hotel.
Vrijdagochtend kost het me 4 uur om met een boemeltrein met veel overstappen weer terug te komen in Orsières waar mijn auto stond. Doorgereden naar ons chalet in Porlezza, Italië en daar een rustig weekend doorgebracht.

De route van de OCC