Dolf Jansen heeft een zeer leesbaar boek geschreven. Niet om achter elkaar uit te lezen, maar elke avond een hoofstuk. Hij schrijft zoals hij conferences geeft: chaotisch en niet chronologisch maar erg vermakelijk. Hij is zelf een subtopper onder de hardlopers (en naar mijn idee ook onder de cabarettiers) met tijden van 2:28 op de marathon. Zijn liefde voor het hardlopen blijkt uit elk hoofdstuk; het liefst loopt hij elke dag. Als hij een voorstelling heeft in een of ander stadje in het land, loopt hij vooraf altijd een rondje. Het is dus al een paar keer voorgekomen dat hij daar verdwaalde en op het laaste moment in zijn hardloop outfit het toneel oprende. Het boek staat vol geestigheden bijvoorbeeld: "In de buurt van de 10 kilometer blijkt ook nog een verzorgingspost te zijn, met water en lauwe thee, sportdrank en stukken sinasappel en banaan. Ik ben ervaren genoeg om te weten dat je dat niet allemaal tot je hoeft te nemen, sterker nog, dat ze niet eens beledigd zijn als zo hard mogelijk langs die post loopt. Zonder iets te nemen" of: "een hersteltraining op maandag omdat de dag ervoor toch wel pittig was (gek eigenlijk, dat je van lopen herstelt door te lopen...)". En veel hardloopfilosofie: "Zoals lopen alleen al de moeite waard is om het lopen, zonder dat je presteert of een schema afwerkt of elke dag doet wat je eigenlijk zou moeten (of willen) doen. Het lopen, daar gaat het om, niet om de bestemming of het resultaat." of: "Elke marathon is anders. Elke marathon brengt pijn, hoop, wanhoop, en vreugde ook, maar nooit op dezelfde momenten, nooit op dezelfde manier. Elke marathon levert je een litteken op, maar wel een mooi litteken.Dolf heeft ook de halve marathon in Marrakech gelopen en werd officieel 151ste, maar hij zegt dat zo'n 150 man onderweg in de race gestapt zijn dus eigenlijk was hij eerste!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten