In de zomer doe ik naast hardlopen ook aan tennis. Al vele jaren speel ik met hetzelfde maatje één maal per week (meestal maandag avond) op tennispark Beekhuizen midden in het bos. Ons niveau is laag maar we spelen altijd wel leuke partijtjes. Ik verlies meestal met flinke cijfers; mijn single-handed backhand is redelijk goed en mijn service ook, maar mijn forehand is zeer zwak. De ballen gaan alle kanten uit die ik niet bedoeld had: uit, in het net, vlak over het net of juist heel hoog. Dit tot mijn verrassing en die van mijn tegenstander waardoor ik toch nog wel eens punten scoor. Vanavond maar eens mijn Garmin aangedaan tijdens het spelen. Na een uur had ik slechts 2.7 km afgelegd en lag mijn hartslag maximaal op 144 bpm. Bij sommige sprintjes loopt mijn snelheid op tot 20 km/uur. Ik sta dan ook vaak zwaarder te hijgen dan ik ooit bij het hardlopen doe. Je kunt goed zien dat ik een baseline speler ben; ik moet alleen vaak naar het net om de ballen die ik erin geramd heb weer op te rapen.
Omdat ik me volledig inzet en voor alle ballen ga voel ik de volgende ochtend mijn knieën wel, maar dat loop ik er op de hardloop training 's-avonds weer uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten