Verhalen over de nachtelijke strandloop komen los en foto's

De afgelopen dagen verschijnt de ene na de andere blog met de belevenissen tijdens de nachtelijke strandloop. Hieronder een paar links en mooie uitspraken.
Rinus de organisator van het geheel: "Op een gegeven moment komen we Bob tegen en we lopen een tijdje met elkaar op totdat precies bij het strandopgang een reuze witte vogel op het strand zit? Het blijkt een Jan van Gent te wezen en een touw om zijn nek en poten heeft hem vleugel en loop lam gemaakt. Ik pak de vogel bij zijn bek en vleugels en Bob en Marion peuteren het touw van zijn nek, de poten zitten vast en niet los te krijgen en na 20 minuten is de vogel vrij en breng de vogel in veiligheid bij een strandtent!" en "Na 65km en 9,5 uur rennen zijn we klaar en bekaf."
Edwin, die me erdoor heeft gesleept: "We kijken om ons heen. We zijn alleen. Niemand voor ons, niemand achter ons. We zien geen van de lopers meer. We zijn met zijn tweetjes. Het lijkt alsof de wind iets afneemt en is gedraaid. Lijkt want na een uur of vier tegen de wind in neem je de dingen anders waar, geloof mij. Vanaf km 35 krijgt Frans het zwaar. We lopen eigen tempo door. Een aantal keer kijk ik achterom en als ik Frans kwijt ben keer ik op mijn schreden terug. Dat hebben onze trainers er goed ingeramd! Waar Frans het zwaar krijgt, krijg ik juist een enorme energieboost. De twijfel is weg, ik loop soepel. Ik vertrouw de benen en ik heb energie genoeg."
Ernst Jan Vermeulen:    "Hup, daar gaan we weer, op naar de sluizen van IJmuiden. Wat een vreselijk omgeving, overal schijnt licht, wordt er afgefakkeld en komen er dikke rookwolken uit de alom tegenwoordige schoorsteenpijpen die over de volop aanwezige bebouwing wordt uitgestort. Een omgeving waar je nog niet dood gevonden wil worden, al betwijfel ik het of de mensen die in deze omgeving wonen door al dat meeroken nog een beetje knappe leeftijd weten te bereiken. Ik ben blij dat er voor mij aan het eind van de tocht een trein klaar staat die me weer naar die prachtige bossen op de Veluwe zal terugbrengen" en "Met nog de nodige wandelmomentjes bereiken we, na 15,5 uur en een afgelegde afstand van 102 km, het station van Haarlem. Moe maar voldaan stappen we met zijn vieren in de trein. Een bijzondere ervaring en de nodige kilometers rijker." 
Koos Rademaker:  "De sfeer in de groep was naar mijn gevoel: het is eigenlijk gekkenwerk wat we doen, maar als er zo velen dit doen ben ik misschien toch niet gek, of althans niet de enige. "
Op het forum ultraplatform staat het verhaal van Bob Bock: "In het begin liep ik een redelijk tempo dat na Callantsoog begon in te zakken. Eerst had ik last van een Hemaworst die dwars zat en veel later kreeg ik pijnlijk voetzolen en uiteindelijk enorme blaren waardoor ik bijna niet meer kon lopen. Waarschijnlijk was het te wijten aan de trailschoenen die niet geschikt zijn voor het strand. Ja, dit moet je vantevoren uitproberen Bob of reserve-schoenen meenemen. Dom, dom, dom. Weet nu hoe het is om alleen 's nacht te lopen, voelde me een zombie. En wist dat ik dat zou worden als ik niet stevig bleef doorlopen. "

Vanmiddag scheen het zonnetje en dat lokte me naar buiten. Ik dacht een herstelloopje van max. 10 km, maar het liep weer heerlijk en dus maar mijn favoriete rondje van 16 km in 1:30.  Totaal deze week 124 km. Volgende week iets rustiger.



Foto boven: Bij 20 km nog vrolijk met Francois die later uitviel
Foto rechts: Volkomen kapot na afloop