Foto van 60 van Texel

Nog een mooie foto van het zwoegen over het strand gemaakt door Erik van Echten.

Foto's van 60 van Texel

De drieenveertig van Texel

Zondag waren Edwin en ik al naar "De Smulpot" in Den Burg op Texel getogen voor "De Zestig van Texel". Een hotelletje boven een cafe/restaurant. Maandagochtend met de bus naar het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) vlakbij de veerboothaven waar om 10:35 de start was; 6 uur nadat de 120 km lopers van start waren gegaan. Het kostte moeite maar ik hield me echt goed in 10.0 tot 10.8 km/uur. Het was warm maar het windje koelde gelukkig goed af. Eerst 5 km over de weg voordat we de duinen en een grote zandplaat (De Horst) opgingen die naar het strand leidde. Het was hier wel erg mooi. Twee kilometer mul zand en op het strand was het vloed dus zelfs vlak langs de vloedlijn was de grond zacht. Ik ging iets harder dan Gordon en Edwin, om foto's te maken zei ik maar het liep net iets prettiger dan hun tempo. Bij de strandopgang was een verversingspost dus cola en ontbijtkoek naar binnen gewerkt en even gewacht tot ze weer bij waren. Na 5 km door de duinen met wat kleine heuveltjes weer het strand op. Hier lagen veel badgasten en we moesten tussen de kinderen door laveren die op de vloedlijn een zandkasteel aan het bouwen waren. Je kreeg natte voeten maar het was veel beter dan in het rulle zand te lopen. Na zo'n 6 km weer omhoog de duinen in. Ben gestopt om het natte zand uit mijn schoenen te halen. De 30 km liep ik in iets meer dan 3 uur; ik begon me al minder fit te voelen. Op elke post nam ik cola en koek en sponsde ik me uitgebreid af want ik had het erg warm. Het temp ging naar beneden; 9.5...9...8.5 km/uur; bij 35 km wandelen en weer op gang komen. Bij 37 km kwam alle cola en koek er weer uit, maar daarna ging het even een paar km wat beter. Ik probeerde bij een groepje te blijven dat heel langzaam liep, maar zelfs die kon ik niet bijbenen. Na 5 uur had ik 42.9 km gelopen en kwam een auto me achterop. Ik stak mijn duim op en nam plaats naast een andere opgever. We werden naar het 45 km wisselpunt voor de estafette gebracht, waar ook een bus stond die ons terug naar Den Burg bracht. Ik voelde me erg opgelucht; blij dat het erop zat. Ik had door kunnen gaan en veel pijn lijden, maar zou over de resterende 18 km misschien nog wel 3 uur gedaan hebben. Waarschijnlijk toch niet voldoende rust genomen vooraf met de marathon 2 weken geleden en afgelopen donderdag nog een 26 km en zaterdag in de trailclinic nog eens 10 km. Dus bij de finish gaan staan met het fototoestel in de aanslag om de binnenkomst van Gordon en Edwin vast te leggen. Het onder groot gejuich zien binnenkomen van al die 60 km lopers gaf me wel een teleurstellend gevoel, maar ik heb geen spijt van mijn besluit om te stoppen. Gordon finishte in 6:23; een prachtige tijd. Edwin liet op zich wachten, maar finishter Jet zei dat hij het erg moeilijk had maar er wel aan kwam. Gelukkig finishte hij in 6:54zodat hij in de uitslag voorkomt. Op zijn blog kun je lezen hoe moeilijk hij het heeft gehad maar alleen door wilskracht het gered heeft. Petje af.

Met een strompelende Edwin weer naar de boot en de auto en iets na tienen waren we weer thuis. Het was weer een mooie trip.

De zestig van Texel - 42.9 km - DNF

Het was voor mij te warm en te zwaar. Ben er na 43 km uitgestapt. Heb wel Gordon in 6:23 en Edwin in 6:54 zien finishen. Prachtige prestaties!
Verslag volgt.

Rondje Reykjavik, IJsland

Omdat mijn zoon was afgestudeerd en 1 mei begint met zijn eerste baan heb ik hem getracteerd op een trip naar Reykjavik. Zaterdag vertrokken we en bij aankomst konden we direct een thermaal bad met heilzaam water in. Het was buiten 2 ^oC en een harde wind en het water was 40 ^oC. Heerlijk dus. Zondag een bustour langs een enorme waterval, spuitende geysers en bijzondere rotsformaties. Het was koud dus elke keer als we buiten de bus waren ging de muts op en de handschoenen aan. Terug in het hotel de hardloopspullen aan en over het pad langs de kust heen en weer gelopen; totaal 9.4 in 44 minuten. Maandag sneeuwde het en gingen we walvis spotten. Het was vreselijk koud aan dek dus regelmatig naar binnen om weer op te warmen. Maar we hebben dolfijnen gezien en de minke walvis. Daarna nog met een gehuurde auto naar de zuidkust op 200 km van Reykjavik. Prachtig landschap met enorme watervallen en prachtig gevormde rotsen in zee. Dinsdag vroeg moesten we de sneeuw van de auto vegen en terug in Nederland was het 25 ^oC. Ik ga nog wel eens terug naar IJsland; het is heel bijzonder.

Rondje Scheveningse strand

Maandag ben ik op een etage in Den Haag ingetrokken. Sinds 1 april werk ik in Leiderdorp en vanuit Velp was dat 3.5 tot 4 uur zwaar verkeer per dag. Nu ben ik er binnen een half uur dus ik hou zeeën van tijd over. Gisteravond dus gaan hardlopen met de nog wel wat stramme benen op een tempo dat lekker aanvoelde. Waar ik nu woon is bijna 4 km van het Scheveningse strand. Dus door de duinen en over het strand onder de Pier door en dan weer terug. Bij thuiskomst na een uur had ik 12.2 km afgelegd; precies het tempo dat ik in de marathon gelopen had. Niet echt een rustige herstelloop, maar die snelheid is me blijkbaar ingebakken. Geen plaatje van de loop want ik heb de Garmin nog niet werkend op mijn notebook. Wel een plaatje van de Pier en de HANKAN bij 35 km (beetje bijgeknipt om het logo eraf te krijgen).
Heb nog even de uitslagen van de HANKAN en Rotterdam vergeleken. In Nijmegen liepen 30 van de 89 (33.7%) deelnemers onder de 3:30 en in R'dam waren dat er 1452 van de 7325 (19.8%) finishers. Dit laat zien dat de HANKAN vooral de meer ervaren lopers aantrekt die waarschijnlijk al een keer in Rotterdam gelopen hebben.

(Sportplaat.nl)

HAN-KAN marathon in een mooi PR

De voorbereiding was niet echt goed. Gisteravond nog naar het concert van Rogers Waters geweest in het Gelredome (mooie muziek en fantastische videoshow) en urenlang gestaan zodat ik last van mijn rug kreeg. Ook best wel veel biertjes gedronken, maar vanochtend had ik er toch zin in een marathon te lopen. Ik had het plan snel te beginnen en proberen onder de magische grens van 3:30 te komen. Dus heel vroeg ingeschreven en om 9 uur van start met Sjaak (voor zijn eerste marathon) en René. Eerst een paar kilometers rustig met Sjaak meegelopen maar toen gingen René en ik harder. Het eerste uur hadden we er 12.8 km opzitten. Bij 15 km had ik weer mijn bekende probleem en moest ik een Dixy in. Daarna harder gaan lopen om René weer in te halen. Dat lukte vlak na het 21.1 km wisselpunt (in 1:38) en ik ging toen door in dat hogere tempo. Ik vind het een mooi parcours zo over de dijken langs de Rijn en de Waal zeker met dit prachtige weer. Je ziet boomgaarden in bloei, uiterwaarden met grote plassen waarin allerlei vogels zitten te kwetteren, en een buizerd cirkelt boven je hoofd. Omdat je veel alleen loopt is al het applaus van het publiek speciaal voor jou. Na 2 uur stond het klokje op 25.2 km en gingen de km tijden langzaam omhoog. De 30 km gingen in 2:22 u en de resterende 12 km in iets meer dan een uur zou toch mogelijk moeten zijn. Het tempo kwam nu boven de 5 min/km maar op 35 km had ik 2:48 en wist ik dat het zou gaan lukken. Pas hier haalden de halve marathon estafette lopers Maarten en even later Nancy mij in. In Nijmegen moesten nog een paar venijnige bultjes beklommen worden maar ik finishte in 3:26:39 een verbetering van 10 minuten (op 14 seconden na) van mijn PR in october. René finishte in 3:29, ook een enorm PR voor hem en Sjaak lukte het om 3:31 te lopen. Echt fantastisch.

Doden door hartstilstand tijdens de marathon

Mijn oog viel op een artikeltje in de British Journal of Sports Medicine over hartstilstanddoden tijdens de marathon getiteld: "Sudden cardiac arrest and death in United States marathons". Niet speciaal omdat Marlies, Sjaak en Jan (en o ja Rene en ikzelf) heel binnenkort een marathon gaan lopen, maar het is interessant.

Een enquete was uitgestuurd waarop 78 marathonorganisatoren reageerden. Deelnemers varieerde van 30 to 30 000 hardlopers met een totaal van 1.411.482 lopers van 1976 tot en met 2009. In totaal was er 31 keer een hartstilstand voorgekomen, waaraan 11 personen overleden. De prevalentie was dus 1 van de 45.531, en 1 van de 128.316 hardlopers ging dood.  Dertig van die 31 lopers met een hartstilstand was een man met een gemiddelde leeftijd van 46.7 jaar (range 19-82). Zes hardlopers stortten in bij de finish lijn, 6 lopers in de laatste 2 mijl (3.2 km), 6 tussen mijl 17-23, en 10 lopers voor mijl 16 (3 onbekend). Dus toch het merendeel in de laatste 10 mijl; zeg maar vanaf kilometerpunt 25. Door het gebruik van defibrillators konden heel veel levens gered worden, dus het advies is om die langs het parcours beschikbaar te hebben.

In een reactie hierop schreef iemand in Runnersworld dat in de Boston marathon in verhouding minder doden vallen. In de laatste 34 jaar zijn 374.000 mensen daar gefinished en er is maar een dode gevallen, dus 1 op de 374.000 tegenover 1 op de 128.000 in andere marathons. Zou dat komen omdat er qualificatie eisen zijn en de lopers daarom fitter, beter getraind en meer ervaren zijn? Het artikeltje gaat daarop in.
De afsluitende zin is leuk: "The risk goes up when you get off the sofa to exercise; however, if you spend all your time on the sofa, that dramatically raises your risk of going straight to the big pine box.".

Korte broekenweer en minder CIKO trainingen

De weermannen hadden slecht weer voorspeld voor vandaag, maar vanmorgen scheen de zon. Ik dus op pad met korte broek en dun shirt voor een RDL. Heerlijk! Al gauw kwam ik 2 prachtige herten tegen die het pad overstaken en toen ik voorzichtig dichterbij kwam stond er een grote groep bij elkaar in het bos. Maar ze hadden me snel door en verdwenen. Na 30 minuten kwam ik Gordon tegen die er al een uur op had zitten en nog een uur 'moest'. Vanmiddag laat deed hij dan nog 2 uur en dan geen lange lopen meer tot de 60 van Texel op 2e Paasdag. We liepen zo'n 10 minuten met elkaar op en praten natuurlijk over onze grote uitdaging over 3 weken: welk tempo, welke schoenen, welke gels....
Ik liep een tempo van 10-11 km/uur en had nergens last van. Na het vals plat van de Lange Juffer rechtdoor gegaan en op goed geluk een pad in naar rechts. Kwam uiteindelijk op een punt waar ik wist hoe ik naar de Posbank moest lopen. Vlakbij huis had ik 28.5 km gedaan en ik voelde me nog prima. Dus nog even een rondje door het dorp om tenslotte op 30.6 km te eindigen na 2:50 u. Toch best wel een mooi tempo van 10.8 km/uur.
Deze week toch  zo'n 78 kilometers gelopen. Maandag al een rondje van 20.1 km omdat ik het weekend niet kon. Dinsdag weer voor het eerst in het bos trainen en het werd een RDL training met 14.7 km. Donderdag een  3 x 2200 m tempo training met een totaal van 13.2 km.
Omdat de vorm zo goed is ga ik volgende week nog de HAN-KAN marathon lopen. Misschien als training; misschien als recordpoging. Pas dan ga ik rusten voor Texel.

De komende tijd zal ik bij wat minder trainingen aanwezig zijn. Ben vrijdag met een nieuwe baan begonnen in Leiderdorp. Als de files tegenzitten zal ik niet op tijd terug zijn. Vanwege die files denk ik er ook over om een kamer te huren in Leiden en dan kom ik natuurlijk helemaal niet meer.  Maar ik ga proberen om thuis te werken op vrijdag zodat ik in ieder geval donderdag nog wel mee kan doen. Het is niet anders helaas.