Misschien hoogteziekte

Omdat ik me zo beroerd voelde bij de marathon zaterdag ben ik eens info gaan zoeken over hoogteziekte.
Dit kan al beginnen bij 2000 meter en de ene persoon is daar gevoeliger voor dan andere.
Deze punten deden me vermoeden dat ik daar waarschijnlijk last van heb gehad. Zondag kon ik ook al weer goed wandelen en had eigenlijk geen spierpijn. Het waren dus niet overbelaste benen waardoor ik haast niet verder kon maar misschien zuurstofgebrek. Mijn hemoglobinegehalte is ook aan de lage kant zo bleek uit een recente meting.

Wat gebeurt er met het lichaam op grote hoogte?

Het lichaam ondergaat twee fases op grote hoogte. Eerst is er de acute fase waarbij men onmiddellijk sneller begint te ademen en de hartslag stijgt. Dit is het beschermingsmechanisme van het lichaam om zuurstoftekort in de weefsels tegen te gaan.

Wie kan er te maken krijgen met hoogteziekte?

Er is geen bepaalde risicogroep. Sommige mensen krijgen het, anderen niet. Leeftijd, geslacht of conditie heeft geen invloed, enkel de individuele aanpassingscapaciteit is van belang. Al heeft iemand die reeds eerder hoogteziek geweest is een grotere kans dit weer te worden, net als mensen met obesitas  (aangezien zij sowieso meer problemen hebben met ademhalen) en goed getrainde, sportieve, jonge mensen (omdat zij sneller boven zijn en hun lichaam nog minder tijd krijgt om te acclimatiseren).
(Uit http://www.ingelicht.be/hoogteziekte)

Ik ben dus de goed getrainde sportieve (OK niet jong) persoon die sneller boven is waardoor het lichaam geen tijd kreeg om te acclimatiseren. Voortaan maar cocabladeren kauwen dat helpt de indianen op de Zuid-Amerikaanse hoogtes ook. En een paar nachten op hoogte slapen voordat de wedstrijd begint.
Hieronder nog eens het hoogteprofiel waar je ziet dat we al na 28 km boven de 2000 meter kwamen. De laatste 3 km dus 360 m omhoog of te wel 12% stijging!