Authentieke marathon van Athene

Vorig weekend (op 9 november) was de marathon van Athene. Wij waren er al een paar dagen en hebben de toerist uitgehangen op de Acropolis en diverse musea. Maar het hoogtepunt was natuurlijk dat mijn dochter J. met een aantal vriendinnen en vrienden de marathon ging lopen. De moeder van één van die vriendinnen, de ons allen bekende Grace, liep ook mee. Er waren ook nog andere ouders mee dus het was heel gezellig.
Zelf heb ik 10 jaar geleden deze marathon gelopen. Het was mijn tweede marathon  en ik liep het in 3:53:10. Dit was best goed want het parcours loopt tussen de 10 en 30 km langzaam omhoog en het was best warm. Ook voor mijn dochter werd het haar tweede marathon; een mooie symmetrie.
Zondag was het prachtig weer en flink warm om  een marathon te lopen. We gingen met de metro naar het 28 km punt dus bijna aan het eind van de lange klim. Er stond veel publiek langs de kant wat ik mij van 10 jaar geleden niet kan herinneren. We moedigden iedereen aan die langskwam en gingen natuurlijk helemaal los toen J. als eerste langs kwam.Ze zag er nog best fit uit. Was erg leuk om nu eens als toeschouwer/aanmoediger langs de kant te staan en het vanaf de zijlijn te zien.

Mijn dochter loopt langs ons groepje fans.

Het duurde daarna best een tijdje totdat de laatste van het clubje langskwam want die hadden het zwaar. Toen snel weer met de metro naar de finishplaats. Maar tijdens het wandelen daarheen kwam dochterlief al weer langs. Het was vreselijk druk bij de finish. Ik herinner me van toen ik het liep dat er maar zo'n 100 man/vrouw bij de finish stond. Nu waren het er ettelijke duizenden. Ze zijn het zeker leuk gaan vinden.Uiteindelijk vonden we elkaar allemaal weer in de drukte en konden we J. en de anderen feliciteren met de goede afloop. Heel trots op mijn dochter want ze had het net onder de 4 uur gelopen (3:59:32). Mooie prestatie en ze heeft een aardje naar mij want ze is ook al ingeschreven voor Berlijn in september.

De gelukkige finishers