Waterland en Ybriglauf halve marathon

Vorige week zondag was ik in Monnickendam om de Waterland halve marathon te lopen samen met mijn dochter, Julia. Zij was de 30 km uit Amsterdam op de racefiets gekomen omdat ze in training is voor een halve triathlon komende zondag in Pescara, Italie. Ze heeft heel fanatiek getraind; heeft naast haar hardlooprondjes afgelopen week ook nog naar Haarlem gefietst en vandaag ging ze nog 2 km zwemmen in de Bosbaan.
Het was een kleinschalig evenement en er vertrokken maar 200 lopers op de halve marathon. Julia's beste tijd was 1:45 en ik vond dat we daar toch wel onder moesten blijven. Ik ging dus vrij snel van start maar merkte dat ze wat achterbleef; ze gaf aan dat 12.4 km/uur een mooi tempo was. Vanuit Monnickendam gingen we langs het water en dan de dijk op naar Marken. Daar hadden we een harde zijwind en later toen de dijk een 90 graden bocht maakte een forse tegenwind. Ik dus voorop met Julia direct achter mij en nog wat anderen die aansloten. Ik hield het tempo strak en dat ging erg goed. Op zo'n 5 km haalden we een vrouw in en later riepen de toeschouwers dat Julia derde vrouw was. dat moesten we dus zo houden. Het keerpunt lag bij de vuurtoren op het noordelijkste puntje van Marken en toen konden we terug met flinke wind mee. Ik liep heerlijk ontspannen en wees mijn dochter nog een paar mooie grutto's aan maar ze was verdiept in haar muziek. Ze liep heel goed en ontspannen; mooi om te zien. Bij 16 km begon ik het wel een beetje te voelen en had ik wel wat zachter gewild maar zij ging stug door zonder een spoortje vertraging. Bij 19 km ging ze zelfs wat sneller en moest ik veel moeite doen om bij te blijven. Ik wilde er niemand tussen laten komen. Uiteindelijk finishte ze in 1:42: 22 en ik een paar seconde erna. Mooie tijd voor haar en heel blij dat ze derde geworden was, maar ondertussen hing ik in het hek en ging over mijn nek. Direct Rode Kruis vrijwilliger erbij maar die kon ik wegwuiven. Na een paar minuten was het leed geleden en kon ik meedoen met de feestvreugde. Julia kleedde zich weer om in haar fietskleding en nam met veel plezier de beker in ontvangst en gign toen weer huiswaarts op de fiets. Erg leuk om zo samen met dochter te lopen die net zo fanatiek is als ik.

Gisteren de Ybriglauf gedaan in Unteriberg zo'n 30 km ten zuiden van Zurich in een zeer afgelegen gebied. En ja inderdaad iets verderop op de heuvel ligt Oberiberg. Dit was nog kleinschaliger met maar 30 lopers aan de start. Het was een sterk heuvelachtig gebied met in de verte de hoge besneeuwde bergen. We liepen heel vlak door de vallei met weids uitzicht over asfalt en grindpaden. In het begin regende het zachtjes gevolgd door een flinke plensbui maar het hield halverwege op. Ik ging goed van start met 4:35 en 4:38 maar dat werd al gauw minder met 4:45 en 4:48 en de 5e kilometer met 4:55. Een stel dat ik bij de 2 km had ingehaald haalde me bij 7 km weer in. Bij 9 km begon het heuvel op te gaan en werd de snelheid nog minder. Daar gingen we ook het bos in met smallere bospaden. Mijn tempo bleef nu op de 5:30 per km en dat voelde goed. Bij 12 km begon een zeer steile klim de heuvel op met allemaal schots en scheve traptreetjes en afgewisseld door een technisch

moeilijk single track pad. Die twee kilometers omhoog deed ik in 12 en 13 minuten.

modderig paadje door weiland in omgeving van Unteriberg

Maar daarna weer naar beneden over modderige paadjes door het weiland en soms gewoon over het gras tussen de koeien en koeienvlaaien door. Daarna verder heuvelaf over asfalt ging zeer goed en ik liep weer een tijd onder de 5 minuten. Uiteindelijk gefinisht in 2:02:18 (625 hoogtemeters) waarmee ik 22e van de 31 lopers was. Erg leuke loop om nog eens te doen als het wat mooier weer is.