Toen ik gisteren rond 2 uur van Velp naar Den Haag reed regende het bijna onafgebroken en flink hard. Maar rond 4 uur werd het in Den Haag prachtig weer met zon. De Zwarte marathon begon pas om 16:30 waarvoor we eerst verzamelden in het clubhuis van de organiserende vereniging The Hague Road Runners. De start was een paar honderd meter verder op de brug over de Landscheidingsweg. Uiteindelijk waren er 32 lopers voor de hele marathon en 10 estafette-teams met 2, 3 of 4 deelnemers. Ik begon heel rustig achterin het veld met een tempo van 10.5-11 km/uur. Na 3.5 km over de weg kwamen we op het strand aan en begon het zoeken naar de hardste stukken. Ik liep dicht langs het water, maar werd regelmatig overspoeld doordat het vloed was. Hierdoor werden we wel steeds meer het zachtere zand ingeduwd maar we hadden meewind dus het tempo bleef gelijk. Het lijkt saai 17 km heen en 17 km terug over het strand maar er is veel te zien: kite surfers, vliegeraars, kinderen die zandkastelen bouwen, vogels, prachtige wolken. Het was heerlijk om te lopen en na 1:55 was ik al bij Noordwijk bij het 21.1 km punt waar we om moesten keren. Bij alle posten had ik goed gedronken en gegeten en ook al een gel naar binnen gewerkt dus ik was vol energie. Nu hadden we echter wind tegen en het was wel windkracht 6 à 7. Verder konden we echt alleen maar door het zachte zand dus het tempo ging er gauw uit. Ik ging al gauw over op een soort snelwandel pas, altijd één voet aan de grond en met een hoog tempo. Daarmee haalde ik de een na de ander in; velen daarvan wandelend. Het was echt een gevecht met de elementen. Harde wind tegen, door zacht zand en voortdurend water dat over je voeten spoelt. Bij het beruchte 35 km punt kon ik nog gewoon door gaan. Pas bij 37 km, met onze opgang naar de duinen in zicht, heb ik 2x kort gewandeld en ook het pad omhoog de duinen op. Dan is het weer lekker lopen op verharde ondergrond en kon ik het tempo weer wat opvoeren. Uiteindelijk de finish bij het clubhuis in 4:25:18; 5 minuten sneller dan vorig jaar toen er niet zo'n harde wind was maar ik helemaal kapot ging in de laatste 10 km. Er bleken 7 renners uitgestapt te zijn en ik was 11e. Na een lekker bord pasta de 2 km naar huis, die ik op de heenweg nog had hardgelopen, wandelend afgelegd. Vandaag voelen de benen al weer goed en ik kan prima de trap op en af komen.
In mooi tempo op de heenweg over hard zand
|
Lachen over de finish |
Een eenzame loper die ik op de terugweg inhaal ploeterend door het zachte zand |
Beste Frans, leuk verslag. Ik was erbij en kan bevestigen dat het inderdaad voelde als een gevecht. Die tegenwind op de terugweg en het opkomende water maakte deze marathon tot een leuke ervaring. Ik heb er ook een blog over geschreven: http://dehardloper.blogspot.nl/2012/07/strandmarathon-den-haag-een-verslag-ter.html
BeantwoordenVerwijderen