Rennen bij een nieuwe hardloopclub

Rechts mijn tijdelijke nieuwe luxe flat

Vorige week zondagavond na mijn Urbanathlon race ben ik naar  Basel vertrokken vanaf Schiphol. De volgende ochtend werd ik allerhartelijkst ontvangen door mijn nieuwe collega's en één van hen was aangewezen als mijn coach. Hij overlaadde me dus direct met allerlei informatie, trainingen die ik moest volgen en bedrijfssoftware die ik me moest aanleren. Op het kantoor zijn ze erg informeel, ik heb nog niemand gezien met een das om en ik ben bijna de enige met een jasje aan. Ik werk op de Novartis Campus, een groot afgesloten terrein net onder het drielandenpunt van Zwitserland, Duitsland en Frankrijk op de linker oever van de Rijn. Het is een mooi terrein met mooie lanen omzoomd door bomen, er zijn wel vier restaurants waaronder een Food Tower met op elke verdieping een ander soort eten, Thai, pasta, wok etc. Een eenvoudige kop soep met een broodje kroket is niet te krijgen. Verder is er een winkel, een stomerij, een fietsenmaker en nog een aantal coffee corners. Je hoeft het terrein niet af. Tot half december mag ik in een zeer luxe en nieuw appartement van het bedrijf verblijven, maar ik ben nu al wel op zoek naar een eigen woonruimte. Ondertussen ben ik geregistreerd als inwoner van Basel, heb een bankaccount, een nieuw telefoonnummer en een ziektekostenverzekering. Al aardig ingeburgerd dus.  Mijn flat is op maar 10 minuten lopen van mijn werk en vlakbij is een COOP, erg makkelijk dus allemaal.   Vrijdag ben ik met de trein van Basel naar Lugano gereisd, een reis van 3:45 u. Antoinette haalde me op en we reden naar Porlezza naar ons chalet aan het meer van Lugano, waar zij al 2 weken vertoefde. Ik had haar al 3,5 week niet gezien dus dat was wel leuk. Lekker gegeten, gezwommen in het meer en ontspannen aan de rand van het meer gezeten. Mijn eerste echte vakantie dit jaar. Gisteravond wel weer terug met de trein.

Zwanen op het meer van Lugano

Vanavond langs de Rijn hardgelopen naar een paar bruggen verderop waar onder een brug The Dragons Running Club Basel een onderkomen heeft. Dat hebben ze samen met de Dragons boat (Drachen Boot) Club vandaar de naam. Vanavond waren er niet zo veel lopers omdat velen gisteren de marathon van Basel hadden gelopen. Het zijn voornamelijk expats hoewel er ook een paar Zwitsers meedoen, maar de voertaal is Engels. Er waren ook een paar Nederlanders. Ik sloot me natuurlijk direct aan bij de snelste groep; met totaal 5 man gingen we op een tempo van iets boven de 12 km/uur eerst verder langs de Rijn en toen over een onverhard pad langs de zijrivier Birs. Ik kon het goed volhouden alhoewel het lang geleden was dat ik dit tempo zo lang had gelopen. Na 5 km aan de andere kant van de rivier terug en na bijna 50 minuten waren we terug bij de club en hadden we er 10 km opzitten. Nog een stukje naar mijn flat lopen en het totaal kwam op 19 km. Genoeg om mee te beginnen!