SOLA run Basel

Eindelijk weer eens een bericht van mij in mijn blog. Het was ook de eerste keer dit jaar dat ik aan een georganiseerde loop heb meegedaan.


De eerste 3 tot 4 maanden van dit jaar had ik heel weinig energie. Er waren weken dat ik helemaal niet hardliep. Als ik ging hardlopen wilde ik eigenlijk na 2 km al weer wandelen, maar kon dat uitstellen tot 5 km. Mijn loopjes waren vaak niet langer dan 10 km. De paar keer dat ik langer heb gelopen was dat met veel wandelpauzes. Op de training ook een paar keer eerder afgehaakt omdat het niet ging en ik het tempo niet bij kon houden.
In april eindelijk maar eens naar mijn huisarts. Die heeft me uitgebreid lichamelijk onderzocht en dat was allemaal in orde. Ook het hartfilmpje was OK. Maar uit bloedonderzoek bleek dat mijn vitamine D en ferritin waarden erg laag waren. Dat zijn belangrijke stoffen in de energiehuishouding. Dus paar flinke doses vit D geslikt en dagelijks ferritine en het gaat nu langzaam beter.


Eind april organiseerde mijn hardloopclub de Muttenz marathon en heb ik geholpen met het opbouwen en afbreken van de start/finish locatie. Omdat ik er toch was heb ik me ingeschreven voor de 10 km met een paar kleine heuvels en die gelopen in 54 minuten. Dat ging goed zonder haperingen of neigingen om te gaan wandelen.

Begin juni meegedaan aan de SOLA run. Dat is een estafetteloop van zo'n 80 km die je met een team van 10 man/vrouw moet lopen. Ik was pas twee dagen ervoor gevraagd omdat de beste loper een blessure had. Die had de langste loop met de meeste hoogtemeters gekregen en dat mocht ik nu doen. Mijn start was in Bubendorf een klein plaatsje buiten Basel en vandaar moest ik naar Liestal. Totaal was het 12 km met 340 hoogtemeters; veel over asfalt, maar soms over single track paadjes en boswegen vol modder. Een paar keer heb ik gewandeld als het te steil was maar het ging goed al deed ik er wel 1:11:48 over, dus gemiddeld 6 min/km. Maar leuk om weer mee te kunnen doen.