Doppel-marathon tijdens het Gondo event dag 1 (45 km)

Vrijdagmiddag na aankomst in Gondo wilde ik het dorp verkennen maar dat was binnen 10 minuten gebeurd. Het is maar 100 meter lang en er staan maar 6 huizen en er is niets te doen. Kwam gelukkig direct een andere Nederlander tegen. Hij had al diverse 100 km lopen en meerdaagse lopen op zijn naam staan. Zo kwam ik meer lopers tegen die al de TAR, CCC of UTMB hadden gelopen. Ik had duidelijk de minste ervaring. 's-Avonds een pasta party en om 10 uur lag ik in het stapelbed in de afgedankte brandweerkazerne.

Zaterdagochtend om 8:15 stonden er 120 lopers aan de start van het Gondo event. Het was droog en de zon scheen. We lopen eerste een klein stuk over de weg, dan langs de weg en daarna ook boven de weg, omdat grote stukken van de weg overkapt zijn. Daarna hoog langs de rivier over smalle paadjes; je moet niet uitglijden anders lig je 100 meter lager in het water. Alleen een boom op je valpad kan je dan nog redden. Regelmatig steken we smalle stroompjes die in de rivier uitmonden met een waterval over. We klimmen langzaam hoger en hoger. Zodra het iets te steil is gaat iedereen wandelen. Op een gegeven moment loop ik achter een groepje aan die na 1.4 km ontdekken dat we verkeerd gelopen zijn; weer helemaal terug en dus 2.8 km teveel gelopen. Na 15 km komen we op de Simplonpas en op 1500 m hoogte in de wolken terecht. Geen uitzicht meer en het wordt kouder; de lintjes zijn soms door de bewolking moeilijk te zien. We blijven maar omhoog gaan tot we uiteindelijk boven op de Bistinenpas staan (2500 m). Dan moeten we bergafwaarts en dat is soms nog moeilijker dan omhoog. Veel stukken durf ik niet op snelheid te lopen, terwijl andere lopers me makkelijk hardlopend passeren. Pas bij 27 km komen we weer uit de wolken en ook weer in de zon. Het wordt best warm. Vlak daarna hield helaas mijn Garmin er mee op; de batterij is niet goed meer; ik heb een nieuwe nodig. Op de vlakke stukken kan ik goed tempo maken (11 km/uur), maar er zijn niet veel vlakke stukken. De omgeving is prachtig en het is genieten. Bij 40 km komen we in de Saltinaschlucht bij een wilde rivier. De brandweer heeft hier touwen over gehangen en hier moeten we door de rivier oversteken. Het water is ijskoud maar lekker voor de afkoeling. Direct daarna moet we een 500 m lange steile helling van los kalksteen omhoog. Bijna op handen en voeten voltooi ik dat met veel moeite. Dan nog een klein stukje dat ik hardlopend kan volbrengen. Ik finish in 6:56:19 als 30ste van de 38 in mijn leeftijdsklasse, maar wel 45 km totaal. Ik ben dik tevreden; laat me masseren; neem een bier; wandel een half uur en na weer een pastamaaltijd lig ik er weer vroeg in. Deze keer in een bunker; een overblijfsel van de koude oorlog. Morgen beschrijf ik dag 2.