Tweede dag van het Gondo event (42.2 km)

Om 7:00 's-ochtends vertrokken de mannen en vrouwen nummer 1 van de vorige dag. Nummer twee vertrok na de hoeveelheid minuten achterstand die hij of zij had. Op die manier zou de eerste die binnenkwam in Gondo ook de totaal winnaar zijn. De grote groep die geen kans meer hadden om nummer 1 in te halen vertrok om 7:30. Het regende vrij hard maar ik had een plastic poncho aangetrokken. Het was wel wat klam maar beter dan nat en koud te worden. Ik voelde me best goed en begon met een rustig tempo. Maar al na 500 m kwam de eerste helling en direct een pittige ook; 400 m omhoog over 2 km. Na de top was de afdaling maar kort en klommen we gestaag door tot er op 10 km weer een steile helling kwam naar de Rothwald. In de eerste 2 uur had ik slechts 13 km afgelegd. Daarna kwam weer de Simplonpas die we zaterdag ook al beklommen hadden en het parcours zou nu tot 28 km hetzelfde zijn. Dit was weer zwaar werken om binnen 3 km 500 m te stijgen. Mijn hartslag was maximaal en ik ademde zeer snel. Slechts stapje voor stapje, voetje voor voetje kwam ik vooruit. Dit kostte heel veel tijd. Bovenop na 3 uur hield de regen op en kon ik eindelijk de poncho opbergen. Er kwam zelfs een zonnetje door de wolken. Nu volgde een lange afdaling waar het soms echter heel moeilijk lopen was door de stenen en de wortels op de bodem. Toch kon er wel zo nu en dan een tempo van 10-11 km/uur gelopen worden. Onderweg waren er veel verzorgingsposten met alles wat je nodig had: bouillon, cola, sportdrank, gels, taartjes, pretzels etc. en een vriendelijk woord. Op 28 km wachtte ons de berg Furggu.  Dit was de langste en steilste klim; over wel 4 km een hoogte overwinnen van 600 m (15%). Het heeft mij wel een uur gekost; de benen en vooral de kuiten begonnen pijn te doen van het constante overstretchen. De afdaling was net zo steil en moest ik ook wandelen; ik heb nog niet de behendigheid om dan hard te lopen; dat moet je leren. Pas bij 36 km kon ik weer een beetje tempo maken. Dit werd direct afgestraft door een uitglijder over een gladde steen waardoor ik mijn elleboog open haalde. Uiteindelijk het bordje met nog 1 km te gaan. En weer een gladde steen waardoor de rest van de elleboog flink geschaafd werd. Het laatste vlakke stukje kon ik nog prima rennen. Binnen in 7:44:40, maar zeer gelukkig dat dit gelukt was en dat ik door zijn prachtig gebied heb kunnen lopen. Na de prijsuitreiking (de winnaar had er 3:35 en 4:10 overgedaan) werden we "getrakteerd" op Zwitserse schlagers door een zanger met keyboard. De Zwitsers gingen allemaal de dansvloer op en wij Nederlanders aan het bier keken er enigszins bevreemd naar. De nacht nog in Gondo geslapen en maandag terug naar Sierre. Daar met de familie de tijd doorgebracht en een flinke wandeling gemaakt. Mijn kuiten deden erg pijn en ik kon de trap alleen maar treetje voor treetje af; heuvelaf lopen ging ook zeer moeizaam. Lichamelijk ben ik eigenlijk niet uitgeput. Ik heb natuurlijk bijna de helft van de tijd gewandeld en nooit echt heel hard gelopen. Dinsdag weer terug naar huis en vandaag weer gewoon aan het werk (en trappen op en af).
Van de 120 starters zijn er 11 afgehaakt. In mijn leeftijdsklasse van 50-60 jarigen was ik 26e van de 40 mannen met een totaaltijd van 14:41:59. Het was een prachtige ervaring!