Swiss Snow Walk & Run

Vanochtend vroeg ben ik naar Chur gereden in het oosten van Zwitserland en daar verder met de trein via een prachtige route over de besneeuwde bergen naar het ski-oord Arosa. Daar ging ik meedoen aan de Swiss Snow Walk & Run; inderdaad een hardloopwedstrijd over de sneeuw. Je kon dus wandelen en nordic walken en er waren vier hardloopafstanden: 6, 12, 19.2 en 21.1 km. Maar de 19.2 km werd aangeduid als 'crazy run' omdat je halverwege boven op een 2400 m hoge berg aankomt. Het begint al wel op 1735 m maar toch gekkenwerk. En dat leek me wel wat.

Kruising met sleeplift

Eerst ging de halve marathon van start en 5 minuten later om 10:20u de crazy run met maar zo'n 50 man/vrouw. Net toen we begonnen kwam de zon achter de bergen vandaan en dat was heerlijk. Het lopen in de sneeuw viel niet mee. Het is niet mooi glad, maar zeer hobbelig dus bij elk stap glij je een beetje weg of zwik je. Na zo'n 500 meter begon het te stijgen maar ik bleef net als alle anderen doorlopen. Daarna was het afwisselend vlak en soms zelfs iets naar beneden zodat je weer even wat vaart kon maken. Bij 6 km werd onze groep omhoog gestuurd en nog moeilijker begaanbare sneeuw in. Hier kon je alleen maar wandelen. Het was ploeteren en proberen in de stappen van je voorganger te lopen. Het zweet gutste van mijn voorhoofd. Soms moesten we over de skipiste, maar de skiërs gaven ons voorrang. We moesten natuurlijk de lui in de sleeplift wel voorrang geven toen we hun pad kruisten. Het ging zeer langzaam, maar beetje bij beetje kwamen we op de Sattelhütte op 2400 m hoogte na 8.3 km en 1:25 u.

Gestaag omhoog klimmend

De afdaling was in de schaduw van de berg en opeens erg koud. Dus mouwen weer naar beneden en muts op. De sneeuw lag hier nog hoger dus het afdalen viel niet mee. Elke stap zwikte je of gleed je weg en bij de steile stukken naar beneden gleed ik soms meters ver op m'n schoenen. Soms zakte je opeens tot aan je knieën weg dus het schoot ook niet echt op. De stukjes hier en daar omhoog wandelde ik. Op een gegeven moment was ik op het verkeerde pad en zag een andere loper beneden mij. Dus door de ongerepte sneeuw en kniediep naar beneden gerauscht tot ik weer goed liep. Na zo'n 14 km kwamen we op een weg waar de sneeuw wel goed vlak en hard was en konden we echt tempo maken. Maar toen kwamen ook alle wandelaars en Nordic walkers op de route dus moest je er behoedzaam langs. Uiteindelijk finishte ik na 2:40 u met op mijn klokje 18.9 km; had dus blijkbaar 300 m afgesneden. Het was een prachtige maar zware tocht door een mooi skigebied. Ik denk dat ik daar wel eens een dagje ga skiën.

Hoogte profiel van de Crazy Run